Wat te bewijzen was: Het Lied

Sedert we goed en wel bezig zijn met onze podcast (die steeds populairder wordt, we moeten daar eerlijk in zijn), wordt Marc Hermans ook steeds strenger, heb ik al gemerkt. Zijn credo luidt nu als we het niet kunnen bewijzen, is het niet gebeurd! Welnu, het feit dat ik onlangs mijn bescheiden dagboek uit de zomer van 1979 op zolder terug vond, maakt het een stuk eenvoudiger om te voldoen aan die strenge Hermans-eis.

Om een willekeurig voorbeeld te geven: in de maand juli van dat gezegende jaar hebben mijn zeer gewaardeerde collega’s (ze hebben mijn leven gered, en ik stel dat nog altijd op prijs) Wim de Groot, Johan Vermeer en Daniel Bolen samen met mezelf in de studio van Mi Amigo een lied gemaakt en gezongen dat sindsdien in beperkte kring bekend staat als Het Min Of Meer Gezongen Magdalena-lied.

De bedoeling was toen om in de voetsporen van o.m. Marc Jacobs en Frank Vandermast te stappen die een paar jaar daarvoor enkele Mi Amigo strijdliederen hadden gemaakt, zeer succesrijk overigens. Wie herinnert zich niet meer Ik zit op de Noordzee en ik draai platen? op de melodie van The Disco Duck. Of natuurlijk Mi Amigo 319, niets houdt ‘em tegen op de vrolijke wijs van The Arabian Affair. Dat hebben zij gepresteerd hé, die twee. Op de Magdalena wilden wij ongeveer hetzelfde gaan doen, maar dan met Love Me Tender.

Ik heb daar blijkbaar over geschreven in mijn Magdalena-dagboek, bestaande uit een twintigtal totaal vergeelde bladzijden, waar de geur van de dieselolie nog vanaf komt, ik schreef het al eerder. Is dat fragment uit mijn dagboek genoeg bewijs, Marc Hermans?

Op 13 juli 1979 klom / sprong / stapte ik aan boord van dat zendschip. Dat is nu 44 jaar geleden, reden te meer om het een beetje te vieren dat ik die unieke Zomer mocht meemaken. Dus ik ga tijdens de zomer van 2023 (ja hij is volgens mij nu echt begonnen, heet warm kreun zweet) dat dagboek hier publiceren, telkens op de dag zelf maar dan 44 jaar later. Ik ga er mee beginnen op 13 juli, dat is mijn vaste voornemen. Hoe we daar dan eventueel met Tivoli Road op inpikken, zal onderwerp worden van enige teammeetings met Marc en ik zelf.

Maar hoe we deze keer ingepikt hebben met ons lief podcastje, dat staat al vast. Morgen komt de nieuwe aflevering online. En goede verstaanders, trouwe luisteraars, ijverige stalkers en gewoon slimme mensen hebben het al door: we gaan het hebben over het Magdalena-lied, dat integraal in de aflevering zal zitten. Dat had ik nu nooit verwacht, die spannende juli-avond aan boord van het zendschip MS Magdalena, dat ik het 44 jaar later over dat lied zou hebben in een zogeheten podcast. Luister morgenavond, vrienden. Oh ja, voor de speurneuzen: het Magdalena-lied staat al maandenlang ergens op deze blog. Als je goed zoekt, zou je het normaal gezien kunnen vinden.

En hier kan je meer lezen over mijn Zomer van het Zendschip op de Zee:

Mijn Jersey Girl 
De kok heette Kees  
De lokroep van de ether  
De blijde intrede van P. Valain  
De Parel van de Noordzee

Het staat geschreven en gedrukt.
Dus het is niet van de pot gerukt!