Lap! Het schoon weer is voorbij, en in plaats van in de tuin lig ik languit in de sofa met mijn trouwe Travelmate op schoot. Een wondertje en een schoon machien, maar het ding wordt na verloop van korte tijd nogal heet onderaan, dus ik moet snel zijn.
Mijn dagboekje beoogt niet enkel een plaats te zijn waarin ik terugblik naar mijn avonturen uit het verleden maar ook gebruik ik dat af en toe om te melden 0wat ik tegenwoordig uitspook. Wat heb ik vandaag dus al gedaan? Awel, ik heb vanmorgen al vier uur gewerkt en ongeveer een 39-tal klanten aan de telefoon gehad. Drie daarvan waren héél boos, de rest gematigd vriendelijk en eentje verontschuldigde zich zelfs uitvoerig omdat haar internet niet meer werkte.
Verder heb ik gesproken met Ronny ‘Carmen’ Van Gelder die mij meedeelde dat alles weer in orde is zodat ik straks om 18 uur weer netjes de lucht in kan. Ik heb eveneens voor het eerst in jaren gekletst met Manneke Doemp. Hij rookt inderdaad weer, heb ik jammerlijk genoeg moeten vaststellen. En ja, ik ga meewerken aan Radio Zeven, het project van o.m. Diederik en Christoph Thys. Nog nooit zo’n korte en snelle onderhandelingen meegemaakt. Wil je meedoen, Ben? Ja hoor, Diederik. Et voilà , tien minuten later is er al een persbericht. Over speed gesproken.
Maar goed, ik bevestig het hier dus maar voor het gemak.
Nog voor ik het vergeet: na 25 jaar ook mijn excuses aanbieden aan mijn moeder omdat ik haar in 1979 lichtelijk verraste met de mededeling ‘Ma, morgen vertrek ik voor 6 weken naar een schip.’
Waarop ze licht zwetend en een beetje paniekerig uitriep: ‘Moh vent toh! En ge kunt niet eens zwemmen!’
Ze had nog gelijk ook, ik kon niet zwemmen. Hoe zot kan een mens zijn in zijn jeugdige overmoed!
Naar de inhoud springen
Alles gaat voorbij 