Dag: 8 augustus 2004

‘t Was vandaag nog eens als vanouds een rechtstreekse uitzending samen met mijn gewaardeerde collega Marc. Forest begon vandaag met de Top 1052 en vier uurtjes daarvan mochten wij voor onze rekening nemen, om het met een oeroud radio-cliché te zeggen.

Marc had een ventilator, zijn ghetto-blaster en een zak vol ijsgekoelde dranken meegebracht en dat was nodig ook. Pas op, ik hou van Forest, het volk en zijn leiders maar het kan daarboven verdorie een sauna zijn. Alle ramen open, de geluiden van het zondagse Hamme waren deel van het programma, en dan maar volle petrol. Mike Duprez heeft de hele zwik netjes voorbereid, de volledige lijst voor de hele week is op professionele wijze ingevoerd in Carmen (Ronny, kom eens naar Hamme kijken!) en eigenlijk was het op die manier kinderlijk eenvoudig om te doen.

Ook Joeri Totté was er en Dale Cooper, twee fijne mensen die het ook allemaal op vrijwillige basis doen, net als Marc en ik overigens. Er stond van de week een discussie op be.radio over radiomakers die zonder vergoeding, op hobbybasis dus, hun medewerking verlenen aan een lokale radio. Is daar iets verkeerd mee?was de onderliggende vraag. Natuurlijk is daar niets verkeerd mee, is mijn onderliggend antwoord. Ik kan het weten, denk ik. Zo goed als alle radiostations waar ik ooit aan heb meegewerkt, hebben mij daar minder goed tot zeer goed voor betaald. In het wit en in het zwart, jawel. Radio is jarenlang mijn beroep geweest en dus moest ik daar mijn brood mee verdienen. Tegenwoordig doe ik het gratis voor de radio uit mijn geboortestreek, en ik merk bij mezelf weinig verschil in mijn houding tegenover het radiomaken en in mijn manier van doen op de radio. De collega’s van Forest doen het ook allemaal graag, de radio haalt met niet al te veel reklame een break-even op het einde van elk boekjaar en bestaat al meer dan twintig jaar. Is daar iets verkeerd mee? Ik denk het niet.

Is er iets verkeerd met radiomakers die het om den brode doen? Ook niet. Zolang ze het nog voor de fun doen ook, en daar wringt het schoentje. 

Natuurlijk: als een lokale radio een redelijke winst haalt en toch enkel met vrijwilligers wil werken, zit daar voor mij wel een geurtje aan, hoewel ik toch de neiging heb om te zeggen: wie het voor niets wil doen, zal het ook niet erg vinden om er niet voor betaald te worden. ’t Blijft een vrije keuze, nietwaar.

Genoeg gezeurd, allerschattigste dagboek. 
Het was een fijne, hete zondagmiddag en de vier uur vlogen voorbij. De muziek kon mij niet op elk moment even hard bekoren maar dat heb je nu eenmaal met een lijst van meer dan duizend nummers, zeker als je nog onderaan zit.

Tussendoor was er zelfs nog tijd om wat te surfen, de bekende radiosites, de nieuwsgroep, je kent dat wel. Veel nieuws was er niet te lezen. Op iRadio stonden wij, op de Radiowereld van Manneke Doemp werden we de tweeling genoemd en op de weblog van Eric Hofman beschreef de lange zijn onverbrekelijke band met Marc. Jamaar Marc, wat is het nu? Ga je mij ontrouw zijn?
Oh ja, en op de nieuwsgroep wordt Extra Gold onder vuur genomen. Volgens de zelfverklaarde radiogoeroe K.G. draait die radio enkel muziek uit de jaren 40-50-60. Tja, ik hoor toch meestal muziek van later, vent. De jaren 70 overwegen, da’s waar. Maar ook hits van later hoor ik passeren. Doe mij er nog aan denken dat ik eens een boom opzet over het fenomeen K.G.

Er zaten ook twee gasten in het programma, die kwamen babbelen over een openluchtvoorstelling van Het Gezin Van Paemel, volgende week in Hamme. Ik merkte het gebrek aan enthousiasme in de ogen van Marc om het interview te doen en ik kon gelukkig op slinkse wijze Dale Cooper zo ver krijgen dat hij het gesprek deed. Hehehe. 

Het weekend is weer zo goed als afgelopen, we gaan naar de klok van halfnegen toe, wat mij betreft, ondergetekende heeft het met heel veel plezier gedaan, blijf vooral afgestemd op dit fijne dagboek, want morgen ben ik er weer met een nieuwe aflevering! 

Misschien vandaag nog, als ik goesting heb, en als het niet te warm blijft.