Dag: 4 augustus 2004

Maeva, zonder meer

Radio Maeva - Asse

Bij het rondneuzen op mijn harde schijf kom ik weer allerlei foto’s tegen die normaal gebruikt moeten worden op de Radio Maeva-website. Daarmee bedoel ik dus de website die zal gaan over de originele Maeva uit het begin van de jaren tachtig, laat hier zeker geen twijfel over bestaan. Die site is eigenlijk al een meerjarenplan aan ’t worden. Het originele idee komt uit de koker van Arie van Loon, ex-collega van mij. Arie wilde een aantal jaren geleden al gebruik maken van Internet om daar alles op te verzamelen wat met Maeva te maken had: foto’s, teksten, herinneringen, gesprekken, programma-fragmenten. Kortom, de ultieme verzameling voor de Maeva-fans van toen.

Na de dood van Arie nam ik me voor om daar zeker mee door te gaan, samen met Marc. De site is inmiddels in een vrij gevorderde staat, maar nog lang niet klaar voor publicatie. Plus daarbij: de naam Maeva komt regelmatig op een minder fijne manier in het nieuws, en op zo’n momenten gaat mijn goesting tijdelijk over en drop ik het hele website-plan voor een tijdje in de koelkast.

Maeva is nog steeds een naam die bij heel veel mensen een belletje doet rinkelen, en zelfs de jongere radiomakers die nooit naar het station hebben geluisterd, blijken de naam te kennen. Ook voor die mensen zou de site interessant kunnen zijn. 

Moment, ik zal even een mooie foto van de Witte Villa zoeken en die hiernaast zetten. Vergelijk de hoogte van de Villa met de hoogte van de imposante mast die toen voorzien was van twee keer acht dipolen. Ik heb nog ergens een foto van Marc, Arie en ikzelf terwijl we met z’n drietjes een eindje die mast inkruipen. 

Murphy in Extra-land

En jawel, hoor.
Als het verkeerd kan lopen, zal het ook verkeerd lopen. Murphy heeft in zijn eentje het hele leven netjes samengevat. Iets na zes uur hoorde ik mezelf afgaan als een levensgrote gieter. Presentaties en muziek hadden totaal niets met mekaar te maken. Ik belde naar Extra Gold en kreeg Ronny aan de lijn, ongetwijfeld zwetend als een paard en worstelend met de geheimen en raadselen van Carmen.
‘Nou krijg ik weer die hele nieuwsgroep over me heen‘ kreunde hij.

Ik kon er eigenlijk alleen maar mee lachen. In de afgelopen 25 jaar heb ik op radio-gebied al heel wat meegemaakt en al zoveel watertjes doorzwommen, dat helpt om de zaken te relativeren. Natùùrlijk weet ik ook dat zoiets in 2004 niet meer zou mogen, dat zo’n slechte start zoals die van de afgelopen dagen heel wat luisteraars wegjaagt en dat het moeilijk wordt om die terug te winnen. Maar niet onmogelijk. En tenslotte is het geheugen zo geprogrammeerd dat uiteindelijk de goeie herinneringen altijd komen bovendrijven.

Als Extra Gold zich kan herpakken (en ze zijn daar al een paar dagen mee bezig), weet binnen afzienbare tijd niemand meer wat er die eerste dagen allemaal verkeerd is gegaan. You never get a second chance to make a first impression. Ik ken die uitspraak, maar ik geloof er niet in. Je kan een slechte start wèl goedmaken, het duurt alleen even.

Morgen nieuwe poging dan maar?
Wel ja, waarom niet? Mijn lijntje is natuurlijk ook maar in een bepaalde mate rekbaar, maar ik hou nog even vol, alle goede raad van een paar vrienden uit het milieu ten spijt. 

En nu heb ik zin in mosselen, want daar hou ik van.

Zoute stokjes en Carmen in volle vlucht

Het is warm. En ik vreet me te pletter aan van die zoute stokjes. Zalig om mee in de tuin te zitten en ze één voor één uit het pakje te halen en op te knabbelen. Tot zover deze blik op mijn huidige bezigheid.

Vervolgens over tot de orde van de dag. Beetje orde scheppen in mijn hoofd, dàt moet ik doen. Nu ik eindelijk zo’n weblog (ok, dat woord kan er nog net mee door) begonnen ben, is er zoveel dat ik wil vertellen, maar allemaal tegelijk kan het niet want dan is er voor de volgende dagen niks meer over.

‘Ge zijt precies een crooner uit Las Vegas met die bril op,’ zei Marc vanmorgen op het werk. De foto is mijn meest recente, door Marc notabene zelf genomen op de barbecue van Forest afgelopen zondag. De bril is niet eens van mij, maar van mijn buurman. Ik zag geen steek, want ’t is er geen op sterkte uiteraard, maar de foto leek me wel cool. Meer moet je daar niet achter zoeken. Om Marc plezier te doen, hierbij een foto van hèm. Let op de opdruk op zijn blitze T-shirt.

Straks zit ik voor ’t eerst op Extra Gold. De Carmen-probleempjes zijn van de baan. Laat het duidelijk zijn, voor Patrick Thijs een attack krijgt: ’t waren eigenlijk geen Carmen-probleempjes, maar probleempjes van Ronny, de Carmen-piloot van dienst. Die moet het programma onder de knie krijgen in volle vlucht en dat zal wel niet meevallen.
‘Bij Forest hebben we een maand proef gedraaid met Carmen. Buiten antenne,’ grijnsde Mike Duprez gisteren. Ik bespeurde wel enig leedvermaak in zijn ogen. Tja, het is nu eenmaal zo. Ik hoop van harte dat er straks niks verkeerd gaat, anders kan Evert het programma overnemen. Al zou dat misschien nog niet zo slecht zijn. Evert klinkt goed, en hij zit live, dat scheelt een heel stuk. Ja, lief dagboek, voor een uur per dag ga ik echt niet van Waasmunster naar euh… dinges rijden. Ik weet de naam van de uitzendplaats op dit moment zelfs niet meer, zozeer bedwelmd ben ik door de zoute stokjes.

Gisteren mailtje gekregen van Geert M. Dat is mijn eigen stalker. Al jaren hoor ik af en toe iets van Geert, en altijd weer blijkt hij perfect op de hoogte te zijn van mijn reilen en zeilen. Hij heeft mij nu teruggevonden dankzij deze site. Maar ’t is best een goeie vent, zo te zien. Hij stelt ook wel de juiste vragen. Waarom ik schrijf dat Maeva mij na al die jaren nog steeds achtervolgt bijvoorbeeld. Of waarom ik op mijn weblog geen link leg naar de site van Eric Hofman en wèl naar die van LDG. En waarom de aftelling op de Maeva-archiefwebsite plots verdwenen is. Kortom, intelligente vragen waarop ik binnenkort een antwoord hoop te formuleren op deze plaats.

Eén vraag heeft Geert niet gesteld: waarom noem ik Diederik Van Der Veken steeds weer Manneke Doemp? Antwoord daarop eveneens binnenkort in dit theater!

%d bloggers liken dit: